مدح و شهادت حضرت عباس علیه‌السلام
بـنـد دل امـام زمـانـی گـسـسـتـه بــود خون در نگاه نافذ ماهی خجـسته بود افـتاد در حـوالی مشکـش نفـس زنان از دسـت نـامـروّتـی آب خـسـتـه بـود باید تـقـاص پـس بـدهـد مـثـل تـیـرها مشکی که پای رفتن او را شکسته بود شد خیره سوی خیمۀ زن ها سنان و حیف راه نگـاه حـضرت عـبـاس بسـته بود در قاب عکس علقمه آمد حسین و رفت امـا هـنـوز فـاطـمه آنجا نـشـسـته بود |